σπειροκέρκωση

η, Ν

φρ. «σπειροκέρκωση τού σκύλου»

(κτην.) παρασιτική νόσος τού σκύλου που προκαλείται από την προνύμφη τού είδους Spirocerca lupi και χαρακτηρίζεται από την παρουσία όζων στα τοιχώματα τού οισοφάγου και τού στομάχου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. spirocercose < spirocerca < σπείρα + κέρκος «ουρά»].